Η πιο σημαντική αρνητική  επίπτωση  της αυξημένης κινητικότητας και μετακίνησης των δοντιών παρατηρείται στη διαδικασία της μάσησης των τροφών. Είναι αποδεδειγμένο ότι η Περιοδοντική Νόσος με τις μετακινήσεις δοντιών και τη μειωμένη στήριξη  που προκαλεί, έχει αρνητική επίπτωση στη διαδικασία της μάσησης, λόγω του ότι οι ασθενείς δεν αισθάνονται πλέον άνετα όταν μασάνε, έχουν μειωμένη μασητική δυνατότητα και αρκετές φορές νιώθουν πόνο και δυσανεξία. Ένας από τους σκοπούς της ύπαρξης των δοντιών και του στοματογναθικού συστήματος είναι και αυτός της μάσησης των τροφών. Ο άνθρωπος στη βρεφική ηλικία και μέχρι την παρουσία των νεογιλών του δοντιών τρέφεται με υδαρές και πολτοποιημένες τροφές. Το ίδιο συμβαίνει και στην τρίτη ηλικία, όταν έχει χαθεί η μόνιμη οδοντοφυία. Ακόμα και άτομα της τρίτης ηλικίας που φοράνε ολικές οδοντοστοιχίες (μασέλες) δεν μπορούν να μασήσουν ικανοποιητικά και εκπαιδεύονται από τους οδοντιάτρους τους να τρώνε με κάποιους ειδικούς τρόπους.

Αντίθετα άτομα που φέρουν τα δόντια τους μέχρι τα βαθειά γεράματα χαίρουν της δυνατότητας της μάσησης. Η μάσηση σαν λειτουργία είναι πολύ σημαντική. Αποσκοπεί στη λειοτρίβηση των διάφορων μαλακών και σκληρών τροφών, γεγονός που βοηθάει στη διαδικασία της πέψης, με αποτέσμα την καθημερινή λήψη των αναγκαίων θρεπτικών συστατικών για τη διατήρηση της ζωής. Επιπλέον, το κάθε άτομο μπορεί να χαίρεται και να δοκιμάζει τα διάφορα εδέσματα και τις τόσες διαφορετικές γεύσεις και να απολαμβάνει την αίσθηση του κορεσμού και ευφορίας στη ζωή του. Η απώλεια της μάσησης του στερεί τις δυνατότητες αυτές με αποτέλεσμα να οδηγεί σε απώλεια βάρους, υποσιτισμό (και σε όλα τα προβήματα που μπορεί να προκαλέσει η έλλειψη των απαραίτητων θρεπτικών ουσιών που πρέπει να λαμβάνει κανείς καθημερινά) καθώς και επηρεάζει αρνητικά την ψυχολογία του.

Σε μία πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε σε ένα από τα πιό έγκυρα περιοδικά που εκδίδεται από την Αμερικανική Ακαδημία Περιοδοντολογίας, διαπιστώθηκε ότι η απώλεια των περιοδοντικών ιστών λόγω της Περιοδοντικής Νόσου είχε σαν αποτέλεσμα τη μειωμένη μασητική ικανότητα καθώς και αρνητικές επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής των ασθενών, σε αντίθεση με υγιείς άτομα.

Όταν γίνεται αναφορά στην έννοια της ποιότητας ζωής, παραπέμπει στη δυνατότητα που έχει ο κάθε άνθρωπος να χαίρεται την κάθε στιγμή της ζωής του και να ικανοποιεί τις ανάγκες του αποτελεματικά και αυτό οδηγεί στην πλήρη φυσική, ψυχική και κοινωνική ευεξία. Βέβαια, από άνθρωπο σε άνθρωπο η έννοια της ποιότητας ζωής διαφέρει, αλλά κάποιες ανάγκες όπως αυτή του φαγητού είναι κοινές για το μεγαλύτερο σύνολο του πληθυσμού και προσπαθούν συνεχώς να την καλύψουν.

Παραπάνω αναλύθηκε πως η Περιοδοντική Νόσος μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τη ζωή των ασθενών μέσα από μια καθημερινή λειτουργία όπως αυτή της μάσησης. Επιπλέον, αναφέρθηκε πως η προχωρημένη νόσος οδηγεί σε απώλειες δοντιών. Τα δόντια πέρα από του λειτουργικού τους σκοπού, συνεισφέρουν και στην αισθητική παρουσία του κάθε ατόμου. Μια πλήρης και υγιής οδοντοφυία στηρίζει και συμπληρώνει το πρόσωπο και δίνει  στον καθένα την ιδιατερότητα και την ξεχωριστή του ομορφιά. Επίσης, ένα ωραίο χαμόγελο πρέπει να συνοδεύεται απαραιτήτως από μία υγιή και αισθητικά αποδεκτή οδοντοφυία. Η έλλειψη και μετακίνηση των δοντιών και ιδιαίτερα των μπροστινών, προκαλεί πολύ συχνά το αίσθημα της ντροπής στους ανθρώπους. Αυτό τους αποθαρρύνει από το να συναναστρέφονται με τους γύρω τους, τους αναγκάζει να απομονώνονται και να διακατέχονται από συναισθήματα μοναξιάς και κατάθλιψης. Εκτός αυτού αποφεύγουν συνειδητά να χαμογελάσουν ή προσπαθούν να κρύψουν με διάφορους τρόπους το χαμόγελό τους, ώστε να μη γίνει αντιληπτό από τους γύρω τους η έλλειψη των δοντιών τους.